Psychologia Sukcesu

Przez kilka miesięcy poruszałam w blogu temat kształtowania nawyków. Bardzo ważny, bo jakie nasze nawyki, takie nasze życie. Zgromadziłam te wpisy w kategorii Nawyki.

Powinniśmy dążyć do wyrobienia w sobie nawyków, które wprowadzą w nasze życie szczęście (poczucie szczęścia) jako naczelną wartość : )

Jeśli jednak mamy nieodpowiednie przekonania i wartości, nie uda nam się zmienić swojej rzeczywistości, bo nawet nie będziemy potrafili obrać celów, które zmierzają do ulepszenia naszego życia. I tylko będziemy się dziwić, dlaczego to czy tamto nam się ciągle przytrafia, dlaczego spotykamy takich wstrętnych ludzi, dlaczego ciągle nie mamy siły ani motywacji. Jak cel podpiąć do wartości pisałam już
w blogu. Podawałam także listę wartości. Gdy chcemy się zastanowić nad wartościami, zdarza się, że dopada nas pustka w głowie i trudno nam wykonać zadanie wymienienia 10-15 wartości ważnych dla nas i uszeregowania ich od najważniejszej do najmniej ważnej wśród tego absolutnego minimum : )

Przypomnę je tutaj jeszcze raz:

Miłość	Niezależność	Rozwój osobisty
Akceptacja	Elastyczność	Wykształcenie
Zaufanie	Wolność	Wiara
Mądrość	Kreatywność	Zdrowie
Wyobraźnia	Piękno	Wygoda
Marzenia	Intymność	Dobra zabawa
Humor	Bezpieczeństwo	Szczerość
Spokój	Energia	Komfort
Wdzięczność	Satysfakcja	Spokój
Wsparcie	Radość	Pewność
Wrażliwość	Szczęście	Sprawiedliwość
Lojalność	Harmonia	Dostatek
Balans	Bogactwo	Duma
Intuicja	Sukces	Przygoda
Motywacja	Perfekcjonizm	Ryzyko
Pasja	Niezależność finansowa	Wyzwania

Porozmawiajmy o wartościach, zapraszam cię do komentowania

Grażyna

Oczywiście, podstawą chęci do działania jest określenie misji życiowej, zastanowienie się nad tym, co cię pasjonuje najbardziej, oraz ustalenie celów życiowych.

Potem musi nastąpić etap planowania, jakimi krokami cząstkowymi jesteś w stanie zbliżać się do swoich celów, by je kolejno realizować.

A potem trzeba przejść do działania wg planu, żeby cele nie pozostały jedynie pięknymi marzeniami.

Nic nam nie da motywowanie się przez samo czytanie kolejnych ekscytujących książek lub oglądanie kolejnych ekscytujących nagrań video, które nas pobudzą do myślenia i aktywności na chwilę.

Trzeba się zastanowić, jakie czynności powinniśmy wykonywać, aby te swoje cele realizować, i nauczyć się je stale wykonywać.

Zwykle po 21 dniach wykonywanie tych czynności „wchodzi nam w krew”, staje się naszym nawykiem i nie musimy się już do niczego zmuszać, bo jesteśmy do nich przyzwyczajeni, a wręcz nam ich brakuje :-)

Z tym 21 dni to nie tak do końca prawda. Jeden nawyk utrwali nam się po mniejszej ilości dni, inny nawet
po kilku miesiącach.

Na raz wprowadzaj jeden nawyk.

Jeśli postawisz sobie zbyt ambitne wymagania i będziesz się chciała wdrożyć do wykonywania zbyt wielu „obowiązków” na raz, to się zniechęcisz, a może nawet nabierzesz przekonania, że to jest poza twoim zasięgiem na zawsze.

A więc, do dzieła.

Pochwal się, w komentarzu, za wyrabianie jakiego potrzebnego nawyku się wzięłaś :-)

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna

Nawet jeśli wszystko układa się zgodnie z Twoimi planami, zdarzyć się może gorszy nastrój, chwilowy brak zaufania do siebie czy niechęć do aktywności. Na pewno też od czasu do czasu staniesz przed jakimś problemem, którego nie potrafisz rozwiązać.

Jeśli nie zadbasz w porę o właściwe otoczenie, może ci być trudno radzić sobie ze wszystkim samodzielnie.
A spodziewać się można, że twoje efekty będą gorsze niż gdybyś o to otoczenie zadbała.

Przydaje się tzw. Grupa Wsparcia. Są to osoby, do których masz zaufanie, myślące w podobny sposób, jak ty.

Idea Master Mind ma swe źródło w sposobie rozwiązywaniu problemów za pomocą trustu mózgów.

W swojej najsłynniejszej książce Myśl… i bogać się! jako jedno z praw sukcesu Napoleon Hill wymienił posiadanie trustu mózgów.
Trust mózgów to grupa doradców, osób z którymi możesz porozmawiać na trapiące problemy. „Trust mózgów” można określić jako „koordynację wiedzy i wysiłków, w atmosferze harmonijnego współdziałania dwóch lub więcej osób w zamiarze osiągnięcia konkretnego celu”.
Z kolei Napoleon Hill ideę tej współpracy zaczerpnął od Andrew Carnegie.

Wg Wandy najlepiej ideę Master Mind określają słowa króla Salomona:

Niczym żelazo ostrzy żelazo, tak jeden umysł ostrzy drugi umysł /król Salomon/

Bo podstawowym powodem, dla którego warto stać się członkiem takiego zespołu jest po prostu to,
że człowiek staje się mądrzejszy :-)
Drugim jest zwiększenie odporności na trudności, gdy ma się za towarzystwo inne osoby, które pomogą wyjść z dołka.
A trzecim – zwiększenie motywacji.

Na temat sposobu organizacji takiej grupy Master Mind napisałam kiedyś artykuł do Millionaire Magazine. Niestety, magazyn Kamila Cebulskiego nie jest już dostępny on-line i nie mogę umieścić po prostu linku
do niego. Jeśli jesteś zainteresowana organizacją takiej grupy, napisz do mnie na maila
madgraf@madgraf.eu.

Podziel się, proszę, refleksjami w komentarzu.

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna

Ano, rzucam dziś palenie :-)

Podchodziłam do tego parę razy. Dwa razy wracałam po 3 tygodniach, bo w ciągu 3 tygodni, przybywało mi 5 kg.

Za trzecim razem rzuciłam bardzo łatwo i nawet nie obchodziło mnie to, czy przytyję, ale nie mogłam pracować. Spałam całymi dniami, góra roboty rosła, klienci się niecierpliwili przesuwaniem terminów ukończenia pracy, a ja przez te nerwy, że zawalam, czułam się śpiąca jeszcze bardziej, tak mój organizm reaguje na stres czy ze stresem sobie radzi.
No i wróciłam do palenia i podjęłam decyzję „nie-rzucania” :-) Ale to tak mi się zaczęło chcieć palić, że jak tylko zabrakło mi papierosów wieczorem, to od razu chciało mi się płakać :-)

Opowiem ci, jak to jest, gdy nikotyna przestaje swoją trucizną znieczulać organizm i zaczynasz czuć jej działanie. Usta pieką, ból rozrywa płuca :-)

A zaczynasz czuć zapach kawy i mebli sosnowych :-)

Jest temat: waga rośnie.

Zakładam, że nie wzrośnie.

Córka mi zaproponowała wspólne bieganie. Oby tylko nie zniechęciła się, jeśli będę miała zbyt marną kondycję :-)

A dwa, napisałam sobie afirmację:

Rzucenie palenia mi służy. Nadal jestem szczupła, a moja cera się poprawia.

To tam mnie wesprzyj dobrym słowem w komentarzu :-)
A może też palisz i chcesz dołączyć?

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna

Tak widziana Psychologia Sukcesu wynika z zaobserwowanych u siebie samej cech sprzyjających osiąganiu sukcesów i mówi o narzędziach, metodach, które pomogły mi uporządkować własne życie w drodze kolejnych eksperymentów od 2004 roku, ostatecznie w lutym 2009 roku,
a nieźle pogmatwane przez 21 lat przez przypadkową manipulację z maja 1988 roku i kolejne…

A mnie, prekursorowi komputeryzacji dydaktyki Lubelszczyzny w latach 80.,absolwentowi Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej z dyplomem na bdb, absolwentowi „Reja” w Kraśniku z samymi bdb na maturze,
po manipulacji i paru objawach „dziwnych” nic już specjalista nie pozwalał robić…
nawet prowadzić auta i zajęć pozalekcyjnych z informatyki z uzdolnioną młodzieżą… Marazm i bezczynność…
„Cholerne” wyciszanie…

„Zeszłabym” z tego świata przedwcześnie na depresję jak mój idol Marek Grechuta… Ja… z bezczynności, rozpaczy i wstydu… Marek może z nadmiernej wrażliwości artystycznej? Była to zresztą prawda skrzętnie ukrywana aż do tego tragicznego końca…

By nie zgubić kierunku życia, wspieram się ważnymi, znalezionymi przypadkowo, aforyzmami. Jak tym, kluczowym, słowami Nicole Kidman:

Albo ryzykujesz i idziesz świadomie przez życie,
doświadczając wszystkiego, co ci oferuje,
albo tchórzysz i jesteś tylko podglądaczem,
który zerka na świat przez dziurkę od klucza.

Pozdrawiam serdecznie,Grażyna